Erakusketak Bizkaiko egungo arte-panoramaren aniztasuna eta talentu kartsua islatzen ditu. Lanek —instalazioak, margolanak (olioa, akrilikoa eta pastela), bideoa, eskultura eta argazkigintza— parte-hartzaileen sormena eta adierazpidea islatzen dute. Ertibil Bizkaia 2024ko sarituen artean, Leo Burge nabarmentzen da, zeinak lehenengo saria eskuratu baitu Entre murmullos y cabello lanarekin. Zortzi marrazkiko bilduma bat da, espazio multidimentsional batean marra eta zatien arteko fusioa esploratzen duena. M. Benito Pirizek bigarren saria lortu du Abrazo lanarekin, zulatutako gorputzari buruzko eskultura-hausnarketa zirraragarriarekin. Lucía Jayo Altamiranok hartu du hirugarren saria, You' ll Never Guess lanarekin. Argazki proiektu bat da, irudiak errepikatuz ikuslearen pertzepzioa desafiatzen duena. Beraz, honako hauek dira ERTIBIL BIZKAIA 2024ko sarituak: Leo Burge, M. Benito Piriz, Lucía Jayo Altamirano, Tana Garrido Ruiz, Maider Gonzalo Salceda, Ángela R. , Jon Ander Terroba, Ane Diez de Ulzurrun, Hodei Herreros, Idoia Leache, Julia Martos, Víctor Ortuño, Aida Valdes, Ane Berganza, Unai Cardoner, Martzel do Nascimento Goiria, Garazi Etxebarria Azurmendi eta Bakarne González & Eva Rayak osatutako bikotea. Aurten, 149 eskaera jaso ditu ERTIBILek. Arrizabalagaren esanetan, «programak eragiten duen gogo biziaren eta interes handiaren adierazgarria» da hori. "Proposamenak teknika eta espezialitate artistiko askotakoak izan dira, eta gure lurraldeko arte garaikidearen aniztasun aberatsa erakusten dute. Aurkezturiko guztien artean, 18 obra hautatu dira, kontu handiz, erakusketa honetarako, eta Bizkaian sortzen ari den talenturik onena erakusten dute". ERTIBIL BIZKAIAren berrogeita bigarren edizioan, epaimahaia honako hauek osatu dute: Jon Ander García Benítez, Ertibil Bizkaia 2023ren irabazlea; Andrea Estankona Loroño, EHUko Arte Ederretako irakaslea; Sahatsa Jauregi Azkarate, artista, eta Helena López Camacho, Uribitarteko arduraduna (BilbaoArte) eta erakusketaren harira argitaratutako katalogoko testuen idazlea. Itsasargi bat artista berrientzat1983an Ertibil Bizkaia sortu zenetik, Bizkaiko artista berrientzako itsasargia izan da, esperimentaziorako eta adierazpen artistikorako funtsezko espazio bat eskaintzen diena. 42 edizio egin dira jada, eta, dagoeneko, Bizkaiko arte bisualen arloko erreferente bihurtu da ekimena. Ikusleekin konektatzeko duen gaitasunagatik eta berrikuntza artistikoarekiko konpromisoagatik nabarmentzen da. Bizkaian barrena ibiliko den erakusketaPunta Begoñako galerietan inauguratu ondoren, Ertibil Bizkaia lurraldeko zenbait udal erakusketa-aretotan egongo da, eta berekin eramango du talentu gazteen abangoardia sortzailea. Erakusketa Getxon hasiko da, Punta Begoñako galerietan. Han egongo da gaurtik irailaren 2ra arte. Gero, irailaren 4tik urriaren 3ra, Basaurin egongo da, Arizko Dorretxean. Jarraian, Igorrera joango da, Lasarte Aretora, urriaren 5etik urriaren 31ra. Deriok ere hartuko du erakusketa ibiltaria, Kultur Birikan, azaroaren 4tik abenduaren 2ra. Eta Amorebieta-Etxanoko Zelaieta Zentroa izango da erakusketaren azken geralekua, abenduaren 3tik 30era. Egonaldiak JaponianERTIBIL BIZKAIA erakusketaren osagarri, egoitza artistikoak egongo dira Japonian, saritutako artistentzat. Horrela, bada, 2023ko edizioko artista irabazleak han dira orain.  Jon Ander García Benítez Koganechon (Yokohama) ari da egonaldia egiten, eta Maider Aldasoro, berriz, Paradise Air-en (Matsudo). Lehen sariaLeo Burge: Entre murmullos y cabelloLeo Burge-k (Londres, 1991) marrazkiaren, eskultura salbuetsiaren eta idazketaren arteko intersekzioa aztertzen du bere lanetan. Bere lanak, zeina nazioarteko hainbat galeriatan egon baita ikusgai, zortzi marrazki biltzen ditu, erdi-amestutako irudiak hartzen dituztenak eta intentsitate plastiko eta pertsonalak arakatzen dituztenak. Bigarren sariaM. Benito Piriz: AbrazoM. Benito Pírizek (Durango, 1992), eskultura ardatz hartuta, piercinga erabili du zulatze-elementu gisa, Abrazo lanean. Serieak gorputz zulatuari eta haren estetikari buruz hausnartzen du, elkar besarkatu eta sentsibilitatea eta testura sortzen duten bi piezarekin. Hirugarren sariaLucía Jayo Altamirano: You 'll Never GuessLucía Jayo Altamiranok (Vitoria-Gasteiz, 1999) pintura, marrazkigintza eta argazkigintza konbinatzen ditu, You 'll Never Guess lanean. Praka neurri bisualaren unitate gisa darabilen proiektuaren parte da pieza hori. Proiektu horretan, bestalde, artistak zalantzan jartzen ditu irudiari aurre egiteko bere logikak eta moduak. Tana Garrido Ruiz: Una florTana Garrido Ruizek (Tarragona, 1989) Una flor aurkeztu du: etnobotanikaren eta teoria dekolonialen arteko erlazioa aztertzen duen 16 mm-ko bideo-saiakera bat, bere egikera bikainagatik eta narratiba delikatuagatik nabarmentzen dena. Maider Gonzalo Salceda: Una imagen compartidaMaider Gonzalok (Erandio, 1994) Una imagen compartida ekarri du erakusketara: arkitektura-egiturekin eta espazio-harremanekin jolas egiten duen eskultura-instalazio bat. Ángela R. : El bucle es cuestión de distanciaÁngela R. artistak (Burgos, 1994) koloretako argazki bat aurkeztu du, paisaia baten esentzia eta zaldi zuri batekin izandako ustekabeko topaldia islatu, eta distantzia eta une galkorra aztertzen dituena. Jon Ander Terroba: Ánade de superficie, ánade buceadorJon Ander Terrobak (Galdakao, 1996) zenbait material erabiltzen ditu, hala nola karrozari-zintak eta latexa, ahate-irudi errepikatuak sortzeko taulen gainean, serializazioa eta metaketa aztertuz, metodologia artistiko gisa. Ane Diez de Ulzurrun: Beltxarga urdina, hodei urdinaAne Diez de Ulzurrun Reyk (Iruñea, 2001) grafitoaren eta pastelaren arteko harremana aztertu du hamaika marrazkiko sorta batean, non narratiba bisualarekin eta itxurazko errugabetasunarekin jolasten baitu. Hodei Herreros: Gesto para 1 besito (caoba)Hodei Herreros Rodríguezek (Vitoria-Gasteiz/Granada, 1997) eskultura-forma ikertzen du, gainazal lauen bidez. Gesto para 1 besito (caoba) lana, ilusio optikoetan inspiratuta dago. Idoia Leache: MariemIdoia Leachek (Iruñea, 1999), Mariemen, eskulturaren, gorputzaren eta erregistro performatiboaren arteko harremana ikertzen du, eta gorputzak eta eskulturak elkarrizketan dituzten aukerak aztertu. Julia Martos: Only Rituals Can Save UsJulia Martosek (Córdoba, 1989) Only Rituals Can Save Us sortu du: autobiografia, historiografia dekoloniala eta dantza konbinatzen dituen ikus-entzunezko saiakera bat, non Maya Deren zinemagileak Haitin egin ez zuen obrarekin espekulatzen baitu. Víctor Ortuño: Exhaust PipeVictor Ortuñok (Yecla, 1995) ihes-hodiaren hizkuntza bisuala arakatzen du Exhaust Pipe lanean, eta, haren materializazio artistikoan, harreman semantiko eta bisualak ikertzen ditu. Aida Valdes: TúAida Valdések (Gijón, 2000) Tú aurkeztu du. Eskultura txiki bat da, eguneroko materialen bidez nortasuna eta introspekzio pertsonala aztertzen dituena. Ane Berganza: Esto no es un Story, es un películaAne Berganzak (Bilbo, 1999), Esto no es un Story, es un película lanean, aurretik ezarritakoari aurre egin, eta aro digitaleko narratiba bisuala eta performancea arakatzen ditu. Unai Cardoner: Negro marfil y plataUnai Cardonerrek (Bartzelona, 1999) ihes-hodiaren esanahia ikertzen duten obren sorta bat aurkezten du, hizkuntza bisuala tresna nagusi gisa erabiliz. Punta Begoñakoa, Bizkaiko hainbat udal erakusketa-aretotan zehar ibiliko den erakusketa ibiltariaren hasiera baino ez da. Ibilbide osoan zehar, artelanek ikusleak liluratzen jarraituko dute, beren aniztasunarekin eta sormenarekin. Ertibil Bizkaia, 42 edizio eta gero, erreferente bihurtu da gaur egungo arte-panoramako artista gazte berriak babestu eta bultzatzeari dagokionez.