Sagar zerutiarra. Paradisuko garaietatik datorkigu sagarrarekiko lotura. Jainkoak sagarraren ederra pekatu bihurtu nahi izan zuenetik, alegia. Evak eta Adanek orduko hartan, Jainko guztiei aurre egin eta sagarraren ederra dastatu zuten. Zerutiar paradisuei uko egin, bizitzaren dantzarako prestatzeko. Sagar ustela. Edurne Zuriren amaordeak ere sagarra aukeratu zuen. Sagar gorria, odolaren kolorekoa, Edurne zuriren barrenak pozoitu eta ustez betiko lotan uzteko. Sagarra harraren habi. Eta Evaren antzera, Edurnek ere kosk egin zion sagarrari. Sagar perfektua. Japonian sagastiek distira egiten dute urrutitik. Itsutzeraino. Alumino-paperez babesten dituztelako sagarrak banan-bana eguzkiarengandik. Denak berdinak izan daitezen. Denak gorri. Denak neurri bereko. Denak perfektu. Inork ez ote die esan sagarra, zenbat eta inperfektuago dela ederrago?Sagarra kosk, sagarra jan, sagarrari dantza. Horren gozo, horren erre, horren mikatz, horren ustel, horren  sagar. Horren bizi. Sagarrez lepo gatozkizu. Umorez, alaitasunez eta bizi-bizi, sagarrak gure herrian ez ezik, paradisuko garaietatik hona izan dituen esanahi guztiak plazaratuz. Sagarra hartu, sagarrarekin eta sagarrari dantzatu. Sagarraz mintzatu, sagarrarekin kantatu, sagarra dastatu, sagarra eragin, sagarrarekin jolastu eta erotu. Sagartu. Konpainiak: Oinkari Dantza Taldea eta Hika Teatroa. Ikuskizunaren fitxa osoa, hemen.