Saiakera, fikzioa eta autobiografia konbinatuz, Txomin Badiolak agerian utzi ditu - oraingo honetan literaturaren esparruan - urte luzez artista-lanetan gauzatu duen forma txarraren funtzionamenduaren bereizgarri izan diren molde hautsiak, akronologikoak eta emozionalki intentsoak. Sortzailearen ikuspegi konplexuak - barnekoa nahiz ingurukoa- forma hori aldi berean ezkutatu eta agerian jartzen duen estrategia bat baliatzen du: «Berehala konturatu nintzen ezin nuela egia-formako gezurrik esan. Pentsatu nuen niretzat, eta beharbada guztientzat, interesgarriagoa izango zela ni neu histerizatzea egiak gezur-forman esaten saiatzeagatik ». Ikusi solasaldia hemenLiburuaren fitxa hemen