Bi banako isolatu beraiek eraikitako mundu batean bizi dira. Unibertsoak planik ez duela sinetsita, elkarrekin egotea, ondo egotea eta egotea erabakitzen dute. Bizitza konplexua dela sentitzen dute, borrokatzea ez duela merezi eta, aldi berean, burdinazko borondatearekin bizitzeko beharra dutela. Kontraesan horrek batzuetan harridura eragiten die, eta beste batzuetan neke existentziala. Beren ekintzek ez dute asmorik, baina zentzua ematen ahalegintzen dira.

Komedia honek hala ere existitzeko beharraz hitz egiten digu, kosmosaren eta lurraren artean, malenkoniaren eta kabaretaren artean, materia ilunaren eta karaokearen artean leku bat aurkitzeko beharraz. Jainko eta munstroen artean.

Azken aldiz errautsetatik berpizten diren bi fenix hegazti.

Bi gizon beren sen suizida zapaltzen heziketarako.

Bi aktore kezkadun jendea izatearen itxurak egiten.