Jito Alai frontoia, bertan Dantza zoroan jaialdia eginen baita. Kasu honetan, bazter harresidunetan barnako dantza-ibilaldia gune bakar batean eginen da, eta bertan nazioko zein nazioarteko dantza-konpainiak arituko dira larunbatetan, abuztuaren 8, 15 eta 22an. Egun horietako bakoitzean hiru dantza-emanaldiz gozatzen ahalko dugu, eta, aurreko edizioetan ezarritako dinamikari jarraituz, parkour-taldea ere arituko da piezak elkarri lotzen. Jaialdi hau duela 5 urtetik hona egiten da, Carmen Larraz dantzari eta koreografoaren koordinaziori esker. Sarrera librea izanen da, iritsitako hurrenkeraren arabera, lekuak bete arte. Barrutiko ateak 45 minutu lehenago irekiko dira. Jito Alaia frontoia, antolatuta dagoen moduan, COVID-19az babesteko ezarritako neurriak bermaturik egonen dira ekitaldietan. Hori horrela, ikusleen espazioa antolatzeko unean honako hauek hartu dira kontuan: (segurtasun-tartea eserlekuen artean, bertaratuen harremanetarako datuak jasotzea, eskuen higienearen eta maskaren erabileraren gaineko kontrola, hidrogel-banagailuak, arreta-laguntzaileak, etab). Eta, bestalde, programak ere egokitu dituzte espazio berri honetara. DANTZA ZOROAN
Jito Alai frontoia- Abuztuak 8, larunbata. 20:30-Fabian Thomé (Madril). “Moi Je”, 2019ko Madrilgo lehiaketaren pieza irabazlea.
Olatz de Andrés (Bilbo). “Lokke”.
-Led Silohuette (Lesaka). “Errata Natural”. Moi Je2019ko Madrilgo Lehiaketa Koreografikoaren 1. saria

Geure buruaz dugun ideia ez da zelula bizien organismo batena, beste zerbait baizik. Kontzeptu abstraktuen eraikuntza mentala (edo psikologikoa) gara, Ni edo Ego deitzen dugun horretan emaitza ematen duena. Bestearen begiradan behatzen, islatzen eta gauzatzen den Ego bat. Ispilu bihurtzen gaituen kanpoko begirada bat, bizitzan eboluzionatzeko ezinbestekoa dena, baina geure barne-entzutearekin desorekatuta, emaitza gisa bilakaera desorekatu, itxuraldatu eta hauskorra dakarrena. Barrura begiratzeak entzuten uzten gaitu, distrakziorik gabe eta harmonian. Kanpotik datorrenarekiko eta gugan dagoena adierazten duenarekiko arretaren oreka bidezkoan, eta norberaren entzutean, kanpoko distrakziorik gabe, ziurtatzen da gure ezagutza osoa, Izaki osoa den aldetik.

- Zuzendaritza eta Koreografia: Fabian Thomé
- Antzezleak: Edoardo Ramírez eta Fabian Thomé
- Jatorrizko musika: Woojae Park eta Miguel Marín Pavón
- Argiak: Gloria Montesinos
- Jantziak: Jan-Jan van Essche
- Argazkilariaren izena: Gorka Bravo Photography, Andrea Mendez Criado
- Ekoizpena: andrea Mendez Criado
- Banaketa: Valeria Cosi
- Honen babesarekin: Madrilgo Udala, 124; 2. urratsa. Madrilgo Lehiaketa Koreografikoa
- Fabián Thomé zuzendari eta koreografoak sortutako Full Time Companyk dantza une baten, soinu baten, emozio baten, xuxurla baten bidez aurkeztea du helburu, hainbat estilo eklektiko dituen mezu aldakor bat bidaltzeko.

Jatorrizko fusio horrek dantza adierazteko modu paregabea ekarri du, betiere bide artistiko horretatik bidaiatuz, musikaren, sentimenduen, adierazpenen arteko lotura komun gisa.

Argudio nagusi honen bidez gure emozioak mugimendu bihurtzen ditugu, betiere gure espazio magikoa erabiliz: eszenatokia. Full Time Company, creada por el director y coreógrafo Fabián Thomé, tiene como objetivo presentar la danza a través de un momento, un sonido, una emoción, un susurro … para enviar un mensaje versátil que incluye varios estilos eclécticos.

Esta fusión original ha dado lugar a una forma única de expresar la danza, siempre viajando a través de esta vía artística como un vínculo común entre música, sentimientos, expresiones…

A través de este argumento principal transformamos nuestras emociones en movimientos, siempre usando nuestro espacio mágico: el escenario. Lokke

Lokke | Olatz de Andres dantzaren eta mugimenduaren inguruan koreografia-, pedagogia- eta gizarte-proiektuak sortzen dituen konpainia bat da.

Lokke sortze-lan bakoitzerako artistak biltzen dituen konstelazio bat da: dantzariak, argi- eta moda-diseinatzaileak, dramaturgia, eskultura, soinua eta beste arlo batzuetako adituak.

Lokkek koreografia-espazio bereziak sortzen ditu publikoaren imajinarioan eragiteko:

Denbora eraldatzen duten espazioak, eguneroko pertzepziotik urrundu gaitezen.

Pentsamendua eta mugimendua erlazionatzen dituzten espazioak.

Egunerokoak ez diren dimentsioak proposatzen dituzten espazioak.

Zenbait hizkuntzatako baliabideak koreografia-hizkuntzara itzultzen dituzten espazioak.

Lokke | Olatz de Andres konpainiak pieza hauek sortu ditu, eta Euskadin, Espainian, Frantzian, Italian, Erresuma Batuan eta Alemanian antzeztu: The Endgame (2016); The Endgame (2015), bertsio laburra; Bardo (2015); Esfera (2015); El Cielo Ahora (2014); Privolva Landing (2013); Privolva (2011); dA CAPO (2009); eta Yo soy una cosa que dura (2007).

Lokkerekin elkarlanean izan diren artistak: Pilar Andres, Isaak Erdoiza, Gabo Punzo, Sinpatron, Idurre Azkue, Natalia de Miguel, Paula Serrano, Isabel Alvarez, Elena Lalucat Mabi Revuelta, Christos Xyrafakys, Pablo Gisbert, Tanya Beleyer, Ainara Ipiña, Pedro Salgado, Jesus Robisco…

Errata Natural

Errata Natural habla del error de asumir como natural la “normalidad” construida por las convenciones sociales. Hoy sabemos que la tierra es un imán gigante cuyo polo magnético norte, aquel que nos señala la brújula, en realidad se encuentra en el polo geográfico sur, y este ejemplo lo utilizan para reivindicar la idea de “perder el norte”como metáfora de la insumisión ante lo establecido.

Led Silhouette es un colectivo creado en 2015 por el navarro Martxel Rodriguez y el madrileño Jon López como plataforma para desarrollar su investigación coreográfica que combinan con su trabajo como intérpretes en compañías como Kukai Dantza o La Veronal.

- Coreografía y dirección: Jon López y Martxel Rodriguez
- Música: Pan Sonic, Demdike Stare, Rafael Antón Irisarri, MYR
- Vestuario: Dolores García “La Lola”