Scott H. Biram, San Markosen hazi zen, Texasen, Austinen kanpoaldean, punk, metal eta bluegrass taldeetan jotzen, bere aitak Leadbelly eta Doc Watson deskubritu zituen arte. "Muddy Waters, Bill Monroe, Jerry Reed eta Black Flag nahasten badituzu, nire soinuaren ideia bat egingo duzu. Punk, blues, country, metal, bluegrass eta zikina da". 2003an bere hirugarren diskoa, "Lo-Fi Mojo", argitaratu eta gutxira, errepideko istripu bat ia hil egin zitzaion 28 urterekin, kamioi batek harrapatuta. Ohean etzanda, "Rehabilitation Blues EP" grabatu zuen, 2005ean Bloodshot Recordsentzat debuta egin aurretik, "The Dirty Old One Man Band", bere goitizen artistikoa emango ziona.   "Beti saiatzen naiz nire lehen diskoen soinu zikin eta lo-fi-ra itzultzen. Konpromisoa dut bluesarekin, folkarekin eta countryarekin, baina beti sartzen ditut zakuan metalaren eta hard rockaren eraginak". "The One & Only Scott H. Biram" bere hamahirugarren albumaren bederatzi abestietan eta bi bertsio tradizionaletan agertzen da berriz ere konglomeratu hori guztia. Hilkortasunari, erromantzeari, erlijioari eta alkoholismoari buruz hitz egiten duten abestiak, sustraien espiritu arkaikoarekin, blues eta twang oliotsuen soinuarekin, oinaren kolpe erritmikoak babestuta, eta kable marduleko eta zarata anplifikatuko soinu-horma baten bizkarraldearekin.