Dramagintza: Francisco M. Justo Tallón, Miguel Pérez García
Zuzendaritza: Fernando Soto
Antzezleak: Mónica López, Oriol Tarrasón, Ana Fernández, Víctor Massán
Argiztapena: Juanjo Llorens
Eszenografia: Beatriz SanjuanEspainiako Trantsizioko pertsonaiarik liluragarri eta ezezagunenetako batThriller politikoaren eta greziar tragediaren arteko erdibidean, Carmen, Nada de Nadie ikuskizunak Espainiako Trantsizioko unerik asaldatuenetan funtsezko papera izan zuen emakume ahaztu baten irudia berreskuratzen du. Carmen Díez de Rivera izan zen, gobernuaren kabineteburu postutik, Adolfo Suarezen kontzientzia. Baina eragin eta botere handieneko leku hori, kaletik, politikatik, komunikabideetatik eta bere iraganaren sekretuetatik sortzen ziren arriskuek txikitzen zuten. Inoiz ez zen emakume bat hain gora iritsi politikan. Baina Carmen Díez de Riverak ez zuen lan erraza izango. Erronkak izugarriak ziren: Atocharen abokatuen atentatua, Carrilloren atxiloketa, PCE legeztatzea, lehen hauteskunde libreak…50eko eta 60ko hamarkadetako Espainiako girorik esklusiboenean hazia, bere garairako ideia aurreraturik gabeko emakumea izan zen bere heriotza goiztiarrera arte: feminista, independentea eta ausarta. Historiak gaizki tratatutako pertsonaia, nerabe bat besterik ez zela, bere patua markatuko zuen sekretu izugarri bati aurre egin behar izan zion.